top of page

“ Nung Una Akong Sumali Sa City Meet” ni Marivel Bustamante

  • Writer: HUMMS A
    HUMMS A
  • Mar 15, 2018
  • 3 min read

Sa isang dakong nayon may nakatirang isang munting babae na napakasigla, mabait,maalahanin, at isang kontisera o isang athleta. Siya ay si marivel isa din siya sa matitipunong babae sa kanilang lugar. Ang aking magulang ay sina Narcisa ang aking munting Ina at si Margarito na akong maalahanin nga Ama.

Ang aking mukha ay nakuha o sa aking Ina, sa kutis ay nakuha ko sa aking Ina at Ama, sa tangkad ko naman ay nakuha ko sa aking Ana. At aking pagiging athleta na hidres o chess sa ingles ay hindi ko alam kung daan ko nakuha ito kasi silang dalawa ay hindi marunong maglaro. Baka nakuha o lang sa mga ninuno ko. O sadyang biyaya lang ito ng Panginoong Diyos.

Isang araw sumali ako sa "intramurals" sa aming paaralan at nanalo ako agad, at kung bakit ? Wala kasing ibang sumali kundi ako lang diba ang saya, nanalo kana agad hindi ka man lang napapawisan ha-ha-ha pero nagpapasalamat pa din ako sa poong may-kapal kasi nasa maayos na kondisyon ako kahit na wala akong. Dumating ang araw ng City meet.

Ang unang pagsabak ko sa isang malaking kompetisyon. Ang aking coach ay isang guro sa aming paaralan siya ay mabait naman, siya ay si Gng, Amper. Sinamahan ako ng aking magulang upang sumuporta sa akin. Kasama nadin ang aking coach. Pumunta kami sa paarala sa Dr. Cecilio Putong National High School o mas kilalang bolhigh. Mainit at maulan ang panahon wala kaming magawa sa panahon umuulan Mao o umaraw tuloy pa din ang palisahan.

Sa Bohol High magaganap ang paligsahan. Bago ako lumaban o sumabak sa gira ay nag- eensayo muna kami para makuha ang inaasam na tropeyo. Iniwan amo ng aking 'coach ' pupunta daw siya sa Cebu iwan ko kung bakit pupunta siya, hindi ako nagtanong ,kasi wala naman akong magawang pigilan siya. At umalis na siya, iniwan niya ako. Akala ko naman ay maalahanin siyang guro pero Hindi pala siyang ugaling nakatago.

Nagsidatingan na ang mga ibang kalahok. Nanginig na ako sa kaba para bang hindi mo mapapaliwanag ang iyong nadama. Parang ninja ang tibok ng puso ko sa araw na iyon. Mga ilang oras ang lumipas may lumapit sa akin na isang guro siya ay si Gng .Yap. Nagtanong siya sa akin kung nasan daw ang aking coach. Sabi ko naman umalis pumuntang cebu ewan ko kung bakit siya umalis at iniwan ako sa eri.

Sabi niya" nasan ang papel mo sa paligsahan o "credentials". Sabi ko " form 137 at parent consent lang po ang nasa akin ito lang kasi ang iniwan ng aking coach wala na siyang ibang binigay. Sabi niya " Naku iha hindi lang yan ang dapat ipasa para makalaro ka kundi marami pang dapat dalhin o ipasa."

Sa puntong iyon ako ay nadismaua kasi kung kulang pa ang aking mga credinials ay Hindi ako makakalaro huhuhu. Pero sabi niya" wag kag mag- aalala tutulungan kita,'. Sabi ko "salamat po ma'am hulog ka nang langit". Si Gng. Yap ang nag asekaso sa mga kulang kong credinials. At sa awa ng diyos ay nacompleto na din sa tulong ni Gng. Yap sabi ko sa sarili ko " yes ,sawakas makakalaro na din ako.

Bago nagsimula ang paligsahan ay nanalangin muna kami sa poong may kapal. Ilang sandali lang bago natapos ang ceremonya ay nagsimula na ang aking pakiramdam ay parang gusto kong sumuka at kung pwede lang ,ihinto ang oras ginawa ko na. Pero nagpatuloy pa din ako. Sabi ko kahit anong magyari manalo o matalo basta ginawa ko ang lahat ng aking makakaya upang wala akong dapat pagsisihan pa.

Ang aking magulang ay fun lang sa labas ng venue ng hintay kasi bawal silang pumasok. Sabi nagnangulo sa paligsahan "e hands ang mga sarili kasi magsisimula na tayo." Kaya nagsimula na nga. Sa unang round palang ay nanalo na ako. Sa susunod na round ay nanalo pa din ako at sa kahuhulihan sa paligsahan ay nagkaaway o mayroon kaming inhdi pagkakatindihan ng kalaro ko.

Ang pangalan ay si Nicole kasi namali ako sa paggalaw ng isang pisa. Kaya nagreklamo siya okey naman sa akin. Pero amg hindi ko lang matanggap ay iiba niya ang estorya lahat nag coach niya ay pinagtulungan ako wala namang magtagol sa akin kasi wala ang aking coach.

Sabi pa nila "dapat matalo na yan." Hindi ko nagawang ipagtangol ang aking sarili sinabi lang naman kasi ni Nicole na nagdaya daw, hindi ko alam kung bakit sinabi niya baka hindi niya matanggap na matatalo siya kaya siguro siniraan niya Ako. Lumapit na ang tournament manager namin. Pinakinggan niya ang magkabilang panic at nadismaya siya dahil bakit nagsisinungaling si Nicole.

Kaya ang ginawa ng tournament manager namin ay pinamajor offense niya si Nicole ang ibig sabihin niya ay talo si Nicole at panalo ako. Karapat dapat lang naman na ako ang nanalo kasi hindi ako nangdaya at ang aking mga galawang pang-ninja. Tuwang duwa ang aking mga magulang sa aking narating.

Recent Posts

See All

Comments


© 2023 by Christine Jay Ancog Proudly created with Wix.com

bottom of page