“Tamis ng Tagumpay” Ni: Jkha Rae Dado

Minsan sa ating buhay, hindi natin maiwasan na mangarap ng kung ano-ano.”Gusto ko talagang makabili ng damit na ‘yan! Di ba ‘yan ang uso ngayon?”, sabi ko sa aking atalik na kaibiganhabang kami’y namasyal sa mall, “Eh diba nga Jkha sabi ng nanay mo na bibilhan ka niya ng ganyan kapag nag honor kana? Hindi lang ganyan ang ibibigay niya sayo baka bilhan kappa ng tatay mo na nasa abroad”. Duh tumalikod nalang ako ako sa aming pag-uusap. Nang ako’y umuwi na, agad naman akong napaisip na ba’t nagawa nila tas ako hindi ko magawang maghonor sa klase? Pero inisip ko rin naman ang problema ng pamilya namin hindi naman pwede na aasa lang ako sa kanila. Kaya dapat lang na makapagtapos ako ng aking pag-aaral uopang hindi na ako manghingi ng pera sa aking mga magulang. Kaya naman,”Jkha gumising kana nga! Wala kabang balak pumasok?”, sabi naman ng nanay ko na ginising ako ng maagang-maaga.

Nang ako’y nasa paaralan,hindi ko nakita ang mga kaibigan ko.” Oy Jkha ba’t hindi ka sumama sa kanila?”. Sa totoo lang ayaw ko na talagang sumama sa kanila kasi masama talaga silang impluwensya sa aking pag-aaral. Galit na galit ang mga kaibigin sa akin kaya binaliwala ko na lang sila at nag pukos ako sa aking pag-aaral. Tuwang-tuwa ang aking mga magulang sa aking malaking pagbabago. Natuwa rin ako sa aking sarili kasi sa lahat ng aking nagawang kamalian, nagawa ko parin magbago para sa aking sariling kinabukasan. Nang sumapit na ang meeting sa aming paaralan, nabalitaan ni nanay na nakuha ako sa honor hindi man gaanong mataas pero atleast nakapassok ako. Tuwang tuwa ang aking papa at pinadalhan niya ako ng bagong cellphone. At hindi na rin ako palaging pinapagalitan ni nanay. “ Tama nga yang ginawa mo anak lagi mong tatandaan, Mahal na Mahal kita”.